KINGS GO FORTH, (Krallar Önde Gider) 1958 yılında çevrilmiş, siyah beyaz, Frank Sinatra, Tony Curtis, Natalie Wood‘lu kadrosu ile film tarihinin ünlü yapımlarından birisi. Savaşın son aylarında Güney Fransa’ya çıkarma yapan Amerikan askerlerinin yaşamından bir kesit sunan filmde, farklı karakterler, bu karakterlerin arasındaki ilişkiler, tabii ki güzel bir kadın ve onun çevresinde dönen olaylar yer almaktadır. 

 

Teğmen, Çavuşu ilk gördüğünde onun diğerlerinden farklı olduğunu anlar. O herkesi etkileyen ve küçük çevrede popüler olan, güler yüzlü bir kişidir. Kahramanlık konusunda Teğmen, Çavuşun yaptıklarına bizzat şahit olur ama içinde tam olarak isimlendiremediği bir şüphe vardır. Sonra, hem orada olanlar hem de geçmişinde yaptıklarıyla ilgili kanıtlar elde eder. Çavuş her şeyin farkında olmakla birlikte davranışlarını değiştirememektedir. İtirafı, düşman saflarında sıkışıp kaldıkları anda gelir:  “Üniversite’de okurken benim hakkımda iki arkadaşın konuşmalarına kulak misafiri oldum. Beni hayranlıkla övüyorlardı. Ne kadar çok ve iyi şeye sahip olduğumu ve her istediğimi elde ettiğimi belirtiyordu biri. İşte bu anda diğeri “Evet her şeyi var, her istediğini elde ediyor ama kişiliği yok” dedi.

 

İşte bu sözler, çavuşun kendisi hakkında bilgi sahibi olduğunu gösterir. Filmin sonunda, bu farkındalık artık hüküm cümlesi haline gelir. Ne yazık ki Çavuş Harris bu uyanma anına rağmen değişmemiştir. Teğmen Sam ile yaşadıkları olayın muhasebesini yapar. Fonda Alman askerlerinin terk etmekte oldukları bir Fransız kenti, telaşlı askerler ve yakında patlayacak bombaların habercileri olan görevleri vardır. 

 

Çavuş kendi davranışlarıyla Teğmenin davranışlarını karşılaştırır: “Sen bir şeyi gördüğün zaman onu istiyor muyum diye kendine soruyorsun. Daha sonra onu elde etmek için nelerden vazgeçerim diye düşünüyorsun ve gerçekten istediğine emin olunca harekete geçiyorsun. Bense elde etmek istediğim bir şeyi elde etmek için ne söylemem gerektiğini düşünüyorum ve onu söylüyorum”.

​