Bir adam yaşlı babasının kendisini duymamasından şikâyet ediyormuş. Bunu duyan bir arkadaşı uygun bir işitme cihazı alması için tanıdık bir yer tavsiye etmiş. Oğlu, yaşlı babasını yormak istemediğinden önerilen yere gidip konuşmuş ancak işitme cihazını verecek kişi “Öncelikle babanızdaki işitme sorunu ne boyutta bunu bilmemiz gerek” diyerek basit bir test yapmasını önermiş. Babasını gördüğünde uzaktan başlayıp giderek yakınlaşarak, konuşma tonuyla babasına bir şey sormasını ve hangi mesafede babasının kendisini duyduğunu not almasını istemiş. Eve giden adam babasının arkası dönükken yaklaşık yirmi adım uzaktan:

- “Baba benim ilkokul öğretmenimin adı neydi?” diye sormuş ama yanıt alamamış. Birkaç adım atıp tekrarlamış:

- “Baba hani benim kıvırcık saçlı bir ilkokul öğretmenim vardı, neydi adı onun?” Ama babasından gene bir yanıt alamamış. Aralarında yedi sekiz adımlık bir mesafe kalana kadar yaklaşıp yinelemiş:

- “Baba benim ilkokul öğretmenimi hatırlıyor musun, adı neydi onun?” diye yeniden sormuş ancak babasından hiçbir yanıt gelmemiş. Adam birkaç adım daha atmış. Artık elini uzatsa babasının omzuna değecek bir mesafedeymiş.

- “Baba şu benim ilkokul öğretmeninin adı neydi, hani kıvırcık saçlı olan?”

- “Oğlum Neriman diyorum ya beş seferdir, ne soruyorsun elli kere üst üste duymuyor musun?”

Bu yanıt üzerine adam gülmüş. Herhalde babamın sorunu kulaklarında değil, en iyisi ben bir de babamın ses telleriyle ilgili olarak doktor bakayım diye düşünmüş.

Bu kısa hikâye biraz abartılı gibi dursa da özellikle bizim toplumumuz gibi önyargılı ve kesin kararlı insanların çoğunlukta olduğu toplumlarda hiç karşımıza çıkmayacak türden bir hikâye de değil. Konuşmaktan çok dinlemeye, anlatmaktan çok anlamaya yöneldiğimiz zaman belki kendimizi de daha doğru değerlendirebiliriz. Kuşkusuz dinlemek de ayrı bir yetenek. Eğer sadece işimize gelen cümleleri duyup, işimize gelmeyenleri de işimize geldiği gibi yorumluyorsak çok iyi bir dinleyici değiliz demektir.

Çevremdeki pek çok kişide şunu gözlemliyorum: Sadece kendi görüşlerine yakın olduğunu düşündükleri kişileri dinleyip, sadece kendi görüşlerini destekleyecek gazete ve dergileri okuyorlar. Ne yazık ki bu türden bir okuma düşünceleri inanca, görüşleri sabit fikre, tahminleri saplantıya dönüştürmekten öteye gitmiyor.

Kendimizi doğru değerlendirmek için başkalarının düşünceleri için soracağımız ‘Acaba’ ile başlayan soruları kendimize de sormamız gerekiyor.

Burak Kaya

Not: OffCourse’un Kendini Doğru Değerlendirmek eğitimiyle bu konudaki yetkinliklerinizi artırmak için hemen kayıt yaptırıp, eğitimi almaya başlayabilirsiniz. Dünyanın neresinde olursanız olun, kişisel bilgisayarınız ve internet bağlantısı ile dilediğiniz zaman eğitimlerimize katılabilirsiniz.